این اندیشکده آمریکایی در یادداشتی نوشت: ناتو پیش از حمله روسیه به اوکراین چه بود؟ آن‌طور که گروهی از کارشناسان دانشگاهی و رسانه‌ای به ما گفتند، ناتو یادگاری از جنگ سرد بود که در جست‌وجوی مأموریت گام برمی‌داشت و همواره به عنوان محرکی بی‌ضرر برای روسیه عمل می‌کرد و هیچ‌گاه تهدیدی برای این کشور محسوب نمی‌شد.

امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، در آن زمان وضعیت ناتو را اتحادی با «مغزی مرده» عنوان کرد.

 البته کشورهای نزدیک به روسیه چیزهای متفاوتی می‌دانستند و به همتایان غربی خود هشدار می‌دادند که این اتحاد همچنان در خدمت اهداف خاص و مهم است.

 اما امروز از بسیاری جهات، ناتو به عنوان سنگری از غرب فراآتلانتیک در برابر کرملین توسعه‌طلب به ریشه‌های خود بازگشته است. سلاح‌ها از سمت ناتو به سمت شرق می‌روند و نیروها در جلو مستقر می‌شوند. فنلاند به ناتو ملحق شده، سوئد در اتاق انتظار آن است و مسیر اوکراین برای عضویت، زمانی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

قرار است رهبران ناتو برای نشست سالانه خود در ویلنیوس لیتوانی، حضور پیدا کنند. ناگهان ما دوباره در مورد مجتمع دفاعی-صنعتی صحبت و تولید مهمات و تانک‌ها را محاسبه می‌کنیم. از جهاتی این عملکرد ناتو بازگشتی به گذشته نیست، حتی اگر برای برخی کشورها حس وحدتی را که در جنگ سرد وجود داشت، تداعی کند یا حتی نوستالژیک باشد. 

اما امروز، این بلوک غربی در شرایط بسیار متفاوتی عمل می‌کند، جایی که مسکو تنها یکی از چالش‌های بسیار است. از آنجایی که متحدان روسیه، چین و ایران اکنون بر امنیت اروپا تأثیر مستقیم دارند ناتو نیز به نوبه خود به تهدیدهای جدیدی برای شرق چشم دوخته است. نبرد زمینی با ترکیب فناوری قرن بیست و یکم و جنگ خندق که مدت‌ها فراموش شده بود، امروز بسیار جلب توجه می‌کند و برخلاف دوران اوج ناتو، چیزی که در آن زمان هنوز کشورهای «جهان سوم» نامیده می‌شدند، راضی به تماشای دوردست نیستند بلکه می‌خواهند در مورد نحوه مدیریت درگیری‌ها اظهارنظر کنند.